zaterdag 7 oktober

Om 7 uur ging de wekker; tijd om ons klaar te maken voor vertrek. Om 8 uur stond de taxi (Audi Q7) voor; Annelijn en Jan Jurre gingen ook gelijk mee. Hoewel zij pas vanmiddag rond 4 uur aanwezig hoeven te zijn, wilden ze toch alvast op het vlieveld zijn. En konden ze ons uitzwaaien. De douaneformaliteiten gingen snel: met een half uur waren we er door. We vertrokken op tijd naar Chigago. De vlucht ging snel, want ik moest 3 dagen dagboek bijwerken. Wel hadden we de nodige turbulentie; zelfs het cabineprsoneel bleef zitten. Door de route aan te passen werd het niet erger. Gelukkig maar. Maar het leverde wél 17 minuten vertraging op. Daarna met een shuttlebus naar eeen ander terminal. Vertraging van de bus. Toen we eenmaal reden moest er zonodig nog een personeelslid opgehaald worden. Aankomen lopend (bijna rennend) liep net een personeelslid voor me aan de slurf in... Wij mochten niet meer mee!!!!! Hoe frustrerend!!!!! twee seconden eerder en het kon wel. Vooral de aanleiding waardoor we te laat kwamen én de manier waarop het personeel reageerde. “Ik boek u wel om.” Grrrrrr! Volgende vliegtuig vertrekt ruim 3 uur later. En daardoor 5 uur later op Schiphol. Verwachte aankomst om half 4 zondagmiddag. Dat was eigenlijk de gereserveerde boottijd naar Ameland. Dat wordt dus laatste boot Ameland. Hier in Chicago is het 20:00 uur op zaterdag; een verloren dag. Vliegtuig vertrekt met half uur vertraging, hoi. Minder wachttijd in London.